Alexis Demetriou
Toegankelijkheid is geen luxe, maar een poort naar gelijkheid, onafhankelijkheid en volledige deelname aan de samenleving.
Mijn naam is Alexis. Ik ben 53 jaar oud en getrouwd met Anna en ik heb een 28-jarige zoon Constantinos uit mijn eerste huwelijk. Ik woon in Cyprus en ben regisseur/producent van tv-commercials en documentaires. Ik ben ook een ambassadeur voor verkeersveiligheid in Cyprus, dus ik ga vaak naar scholen, hogescholen en legerkampen om te praten over verkeersveiligheid en wat leidde tot mijn ongeluk.
Ik geef een verkeersveiligheidspraatje aan studenten .
In 1992 was ik betrokken bij een auto-ongeluk waardoor ik een T4-5 dwarslaesie opliep. Ik was toen soldaat en op een van mijn uitstapjes waren vrienden en ik naar een naburige stad gegaan (een uur rijden) om andere legervrienden te ontmoeten. Toen we terugkwamen, had ik geen gordel om op de achterbank en viel ik in slaap tijdens de 1 uur durende terugreis.
Helaas duurde het niet lang voordat we allemaal in slaap vielen, omdat het laat op de avond was en we moe waren van ons avondje uit. Dit leidde ertoe dat de auto van de snelweg af slingerde. De auto tuimelde van de snelweg af en viel in een 9 meter diepe greppel, waardoor ik in tweeën brak! Ik brak mijn rug ter hoogte van mijn borstkas (T4-T5 fractuur van mijn wervels) en werd paraplegisch op 23 maart 1992. Toen begon mijn tweede leven!
Na mijn revalidatie in Cyprus ging ik naar Engeland (Londen) waar ik computergraphics en televisieregistratie studeerde. Later vervolgde ik mijn studie als regisseur in Los Angeles.
Ik en mijn vriend in New York
Toen ik in Londen studeerde, woonde ik in een studio op 1 km van mijn school. Helaas, ook al was het appartement mooi en dicht bij mijn school, het had 3 treden bij de ingang, een lift die oud was (die nooit goed waterpas stond) en het appartement had een erg smalle deuropening naar de badkamer, waardoor het onbruikbaar was. Het was het enige appartement dat ik kon vinden gezien de omgeving en het budget dat ik als student had, dus het moest werken.
Om het aan te kunnen moest ik me aanpassen en mijn dagelijks leven daarop afstemmen. Ik kreeg een sleutel van de rolstoeltoilet van mijn school, die ik kon gebruiken wanneer ik maar wilde (overdag of 's nachts), dus het plannen van mijn toiletbezoeken was erg belangrijk.
Tegenover mijn school was een recreatiecentrum met een open douche voor gehandicapten in het zwembad. Ik ging er elke avond na school naartoe, douchte me, kleedde me aan met de kleren die ik in mijn rugzak droeg en ging dan naar mijn appartement dat 1 km bergopwaarts lag. Mijn extra lichte Panthera X3 zou in die tijd erg handig zijn geweest, maar helaas was die nog niet uitgevonden.
Ik en mijn zoon, Constantinos
Als ik wasgoed ging ophalen, bond ik het om mijn middel met een riem, zodat het niet zou vallen tijdens het beklimmen van de 1 km lange heuvel. Op weg naar huis stopte ik ook bij een winkel om iets te kopen om thuis te koken en toen ik bij mijn flatgebouw aankwam, vroeg ik een voorbijganger om me de 3 treden bij de ingang van mijn gebouw op te trekken. Ik ging dan mijn appartement binnen en herhaalde het hele proces de volgende dag.
Het was niet gemakkelijk, maar het was mijn keuze en het waren enkele van de beste jaren van mijn leven, omdat ik mijn leven ten volle leefde en me gelijk voelde aan alle anderen die mijn dromen volgden!
Toegankelijkheid voor rolstoelen was in die tijd (1992) nog niet overal beschikbaar. Ik moest manieren vinden om het te laten werken. Mobiliteit en toegankelijkheid zijn geen luxe. Ze zijn een poort naar gelijkheid, onafhankelijkheid en volledige deelname aan de maatschappij.
Ik geloof dat echte vrijheid betekent dat je kunt kiezen. Kiezen om mee te doen, kiezen voor het leven, kiezen om mijn dromen te volgen (in een ander land), kiezen om uit te gaan, te werken, kiezen om met elkaar om te gaan.
Isolatie is de grootste barrière. Hoe moeilijk iets ook is, als het jouw keuze is, is het van jou en jouw persoonlijke vrijheid die niemand je kan afnemen.
Mobiliteit is kiezen en kiezen is vrijheid. Ik ben vrij!
Naam: Alexis Demetriou
Titel van het werk: Regisseur/producent van tv-commercials en documentaires
Stad/land: Nicosia, Cyprus
Hobby: Digitaal kunstenaar die van koken houdt
Persoonlijk leuk weetje: Ik kijk graag films en series als ik niet aan het autorijden ben. Ik vind het heerlijk om in Cyprus rond te rijden, vooral met goed gezelschap.